Nalanla Nuriyenin Ankara Sergüzeşti*

(*macera,serüven)
Bu haftasonu bizim ailenin manevi kızlarından İzmirli kızımız Funda ,annesi ve oğluyla bizi ziyarete geldi.
Kızları ve yaramaz oğullarını başbaşa bırakıp iki anneanne Ankara turuna çıkmaya karar verdik.
Ankarada neresi gezilmeli deyince ; büyükşehir belediye başkan adaylarından Mansur Yavaşın Ulus ve Hacı Bayram ile ilgili turizm projesinden esinlenip arkadaşımı Ulusa götürmeye karar verdim.Beypazarı eski Belediye Başkanı Mansur Beyin eşine pek çok bölgede raslanılan sıradan bir Orta Anadolu kasabasından nasıl bir turizm potansiyeli yarattığını bildiğim için o önerdiyse gezilir dedim.
Gerçi şu gezide gördüklerimiz onun proje animasyonunda göründüğü kadar sakin ,temiz ve mamur değilse de inşaallah o proje gerçekleşince İzmire yine bir davet mektubu yollar Nuriyeciğimi bir daha gezdiririm sözünü verip Ulusu bir güzel dolaştık.
Önce İlk Büyük Millet Meclislerinin görülmesi ile başladık.
Aka planda kalpakları ve üniformalarıyla dolaşan cumhuriyetin ilk millet vekilleri ve askerlerini görünce biraz şaşırdıysak ta kameralar için ray döşeyenleri görünce işi anladık.Trt için belgesel çekiminde rol alan bu arkadaşlara giysilerinin yakışmış olduğunu söyleyip iltifat ettik.


Hemen karşımızda ulusa damgasını vuran ATATÜRK heykelini resimledik. Yine Mansur Yavaş beyden öğrendiğimize göre heykel cumhuriyetin ilk yıllarındaki yerinden alınıp buraya konmuş. ( Heykel ile ilgili açıklayıcı bilgi burada var)
Heykelden yukarı doğru çıkarak evelki yıl canlı bomba marifetiyle hasar gören
daha çok yürüyen merdivenli çarşı adıyla anılan Anafartalar çarşısını ve eski eserlerden zincirli camiini görüp yürümeye devam ettik.


Ulus’ta Justinien Dikilitaş’ın önündeyiz .
Arkada görünen dikilitaşın adını doğrulamak için ararken bu linkte ilginç bilgilere ulaştım.
Cumhuriyet öncesinin sönük kasabası olarak bildiğim Ankara hakkında okuduklarım beni şaşırttı doğrus.Neden derseniz lütfen bir de siz bakın.
Bu arada Nuriyeciğim -kulakları çınlasın-akşamdan beri zaman zaman yağdığı halde eridiği için üzüldüğü karları gördükçe seviniyor ve her gördüğünde arabaların üstündeki karlara hamle yaparak beni güldürüyor.
Eee bir Geredeli olarak kara,kışa doymuş olduğumdan İzmirli de olsa Nuriyenin kar sevdasına şaşmamak elimde değil.
Biz hacıbayrama doğru gidiyoruz ama sanırım bu yazının arkası yarın olacak....