Bu da künefe hikayesi. Ramazan günlerine bir katkısı olsun diyerek yayımlıyorum.
Antakyadan çıkıp Yayladağına giderken iki haftadır buralarda olup künefe yemediğimi hatırladım. Bir künefe yeseydim dedim.
Harbiye çıkışında kadayıf imalatçısında yiyelim bari dedik,Üstte görülen bakır daire imalathanenin önemli bir bölümü olsa gerekti.Sanırım kadayıf orada çekiliyor,usta pek konuşkan değildi sormadım.
Usta ,yağlı bakır tabağını alıp didkleyip ufalttığı kadayıfı incecik döşedi,
peyniri rendeledi .
üstüne yine ince bir kat kadayıf döşeyip biraz tazyikle bastırdı.
Künefe ocağı ,tüp gazla çalışıyor.
ocak yakılıp tabak üstüne yerleşti.erimiş tereyağı döküldü .Tereyağ öavi tüpün üstündeki demlikte ılık olarak tutulup ordan pratik bir şekilde dökülüyor.Bolca yağ lanarak usta tarafından döndürüle döndürüle pişirildi.Döndürkek içinde yine ilginç bir usulle;tabağı pense ile tutarak kızarttı :) boşuna usta demedik:))
Altı kızaran tabaktaki yağ tekrar demliğe alındı(?)Alt üst edlip işlem tekrarlandı.
Kadayıfın pardon künefenin altı da kızarınca(Erbakan'ı rahmetle andım:) bu kez şerbeti yanda duran diğer demlikten soğuk olarak verildi veeeeeee
işte künefeee,
tatlıları pek sevmem ve açken yiyebilirim. Hatay Vilayetine gelip künefe yemeden gidilmezdi.
Künefeyi ben yedim,beğendim.
Bir kaç saat sonra resim çekmeyi temelli reddedecek olan kameramın izin verdiğince görüntüleyip belgeselimi de sizlerle paylaşmak için çektim :)
Bu durumda hepimize afiyet olsun. Denerseniz yağın erimiş olmasına,şerbetin soğuk künefennin sıcakken kucaklaşmasına dikkat edin. Bir de evde pense yoksa elinizi yakmamaya özen gösterin:)
Eve dönünce acilen alınan kadayıfı,Maraştan getirdiğim tuzsuz keçi peyniri ile hazırlayıp komşularımla yedik. Biraz dibini tutturmuş olsak da ne gam,maksat birlikte birşeyler paylaşmak değil mi?
Sizn payınıza da fotolar düştü dostlar. İdare edin. Gelirseniz size de yapar yediririz:))
3 yorum:
:))valla bakarken ağzımın suyu aktı şekerim.çok severim zira.azıcık ağır olsa bile harika bir tatlı.senin fotolarla eğer malzemen varsa evdede yapılabileceği iyicene netleşmiş oldu.afiyet olsunnnn!
Bloğunuzu ilk açtığınız zamanlarda en az sizde benim kadar heyecanlı olmuşsunuzdur...Ben de öyle idim ki sizin yorumunuzu okuyuncaya kadar....Bloğunu yeni paylaşan birisine vermiş oldunuz destek böyle mi olmalıydı sizce hevesimi kırdınız Sevgili Nalan Hanım beni anlamışsınızdır umarım......Takipçi olmakla birşey kaybetmezsinizdir umarım....Sevgiyle Kalın...
Döndü can, ben blogu açalı 5-6 yıl olmuştur:))yaş da ilerledi heyecanlanmayı bırak şifremi bile hatırlamadığım oluyor zaman zaman.Hatta annemin kızlık soyadını sormuyorlar mı:) donup kalıyorum.
Tamam mesaj alınmıştır.Gereği yapıldı.
Yorum Gönder