30 Ocak 2016 Cumartesi

İÇ DÖKÜMÜ




Bu yazıyı sadece dostlarım görecek.Üç gündür okuduğum bir kitabı yeni bitirdim.Kahramanları bir nokta dışında benimle pek özdeşleşmediği halde beni çok etkiledi 30 yaşlarında ve 7 yıllık mutlu bir evlilikten sonra kanserin ayırdığı bir çiftten sona kalanın  hikayesi. Edebi değeri tartışılabilir. Zaten bu yazı da bir kitap tanıtım yazısı da değil. Hatta şu an ne kitabın adını ne de yazarını anımsamıyorum. Düşüncelerimin aklımın ucundan kaçıvermesi tehlikesine karşı koyamadığım için ancak yazının sonunda kitaba bakabileceğim. Aklımın ucundan derken aklımın gerçekten de ucu göründüğü bir abrartı değil.
Belki umarsızlık belki umursamazlık hayat bağlarımla beraber (öyle görülmediğin den de eminim)hafızamı,aklımı da etkiliyor.
Günümüz sabun köpüğü romanlarından demek mümkün ama benimle ilintili yanı  beni hem sıksık ağlattı hem de doldurması... Bu yüzden ilk kez tembelliğimi yenip hemen her kitabın ardından duyduğum duygularımı yazma ihtiyacını  çabucak es geçip yazmama alışkanlığımdan ilk kez ödün verdirdi.
              Hayat her şeye rağmen devam ediyor. Benim de hayata devam etmem için  çok sevdiğim iki güzel çocuğum ve torunlarım var. Hatta gündüzlerimi dolduran ,beni yorgunluktan pert eden ,varlıkları ile 12saatimi dolduran  sevgili  küçük  öğrencilerim var.
        Amansız savaşında umudunu yitirtmediğimize inandığım,ya da o da bize oynadı Ama  en azından kendini zelil ,düşkün hissetmesini gerektirecek kadar acılı günleri başlamadan gitti.
Sevgili kocam  Maho için dayanması zor olan ;onu hergün biraz daha ele bakımlı ve acılı olacak duruma düşürmediği için rabbime  şikranlarımı sunuyorum Onun için seviniyor ama onsuzluğun dayanması zor acısını ağlayarak yaşıyorum. Keşkelerim hiç yok.İçimden gelerek yaptığım için herşeyimi memnunlukla karşılıyorum. Hiç bir zaman kendimi olmadığım gibi aksettimedim.Zaman zaman itici olduğumu kabul etsem de  bundan hiç vazgeçmedim. Muhtemelen hayatımda guru duyduğum bu his yanlış da olsa benim tek lüksüm. Ona değer verdiğimi ama bunu sadece onu sevdiğim için değil gerçekten değerli olduğu için yaptığımı her zaman sadece davranışlarımla değil,sözlerimle de vurguladığım için  mutluyum. O da sevilen ve değer verilen bir eş olduğunu bilerek yaşadı.
Toplumumuzun davranış biçimi bizi genellikle sadece hatalı bulduklarımızı eleştirmeye itiyor. Güzellikleri doğal ve olması gerektiği gibi kabul edip ,söz etmeğe değer vermeyen bir davranışa itiyor  çoğu zaman.
Bu açıdan o şanslıydı.Ben daha da şanslıydım. Beni çok seven ve değiştirmeye çalışmayan,hadi itiraf edeyim kusurlu bulduğu yanlarımı değiştiremeyeceğini kabul eden bir kocaydı. On ay yaşadığımız hastalık macerasının sonunu bile bile yaşamamıza ve kendimi olacaklara hazırladığımı sanmama rağmen onsuzluğun bende bu kadar dayanılması zor olacağını asla tahmin edemezdim.
Eşini kaybetmek insanın yarısını kaybetmesi sanırdım. Yanılmışım. Öyle büyük bir kayıp ki kendinizi de kaybediyorsunz.
Bunları sizinle paylaşma sebebim biraz da  öğretmenliğin etkisiyle,yaşayarak öğrendiklerimi paylaşmak arzusu. Hiç gelmeyeceğini sandığınız o an gelmeden önce eşlerinize neden sıkı sıkı sarılmanız gerektiğini hatırlatmak için.
 Onlarca  yılımızı acı tatlı bir sürü yaşanmışlıklarla paylaştığınız ,birbirinizi tamamlamaya alıştığınız,aşınız,suyunuz gibi yaşama devam etme doneleriniz olan eşinizi kaybedeceğiniz zaman yaşayacaklarınızı hatırlatmak içindi.
Ekmeğiniz ,suyunuz yazdım sonra da güldüm. Yakın zamanda ekmekten  vazgeçebildiğimi hatırladım.Sağlık için bile olsa  acınız ne kadar büyük olsa da kendinizle ilgili birşeyler yapmaya devam edebiliyorsunuz. Bu da büyük bir ironi :)
 Lütfen bu yazımı kendime acındırmak için değil de beni merak ettiğinizi,benim için üzüldüğünüzü bildiğimden size bir merhaba olsun ,her şeye rağmen yaşam devam edebiliyor.Ben de yaşamaya alışmaya çalışmaya devam edebiliyorum demek içindir.
Şimdi hemen kalkıp eşinize sarılın,onu ne kadar sevdiğinizi söyleyin.Hayatınıza kattığı anlamın vazgeçilmez olduğunu belirtip teşekkür edin.
Ben  bunları o hayattayken sık sık yaptığım için çok mutluyum ,içim rahat. Söyleyemediğim,içimde kalan onunla ilgili ,iyi-kötü hiç bir şey yok.Bunun büyük rahatlığını hissediyorum.
     O kaçınılmaz anın çooooook ,onlarca yüzlerce sene sonra gelmesi en büyük dileğimdir.
Bu satırları öncesinde ve sonrasında bana hep destek oladuğunu hissettiren  çocuklarım,arakadaşlarım için;siz dostlarım için yazdım.İyi ki varsınız.

Kitabı merak edenler için dip not:NOT : SENİ SEVİYORUM- Cecelia Ahern


21 yorum:

okuyan dedi ki...

Size çok değer veriyor ve inanın gönülden seviyorum.
Sabır, sağlık ve iç huzuru diliyorum.
İnşallah bir gün yüz yüze de tanışma şansımız olur. O vakit size sımsıkı sarılmak istiyorum.
Sevgi ve saygılarımla.

Arzu Sarıyer dedi ki...

Ne güzel içten yazmışsınız Nalan öğretmenim.Size dayanma gücü ve sabırlar diliyorum,eşinize de rahmetler diliyorum.Sevgiler.

Nedret dedi ki...

Neyin ne olacağı belli olmadığı halde kocamdan tek istediğim şey, sanki onun da elindeymiş gibi, ''benden önce ölme''.
Ben bu satırları yazmadan 1,5 saat önce, bitişik apartmandaki arkadaşımımın kocası evde yalnız başına kalp krizinden vefat etti. Ankara'da olan kadıncağıza ben söylemek zorunda kaldım. Perişan halde yollara vurdu kendini :( Hayat zor ve gittikçe de zorlaşıyor :(

Gülden Tekin dedi ki...

Nalan'cığım sana bir kez daha hayran oldum canım.Çok duygulandım.Hayatta tanıdığım nadir kişilerdensin.Allah seni çocuklarına torunlarına ve sevenlerine bağışlasın.Amin 🙏

Unknown dedi ki...

Allah sabır versin :(( çok zor

fiamma dedi ki...

Sen de iyi ki varsin ve ben sizi ailecek tanimisim. Her birinizle ayri keyifli anilarim var benim ki bana o anilardan bazilari hergun kendini hatirlatiyor. Maho abimle iliskimiz saygi , saygidan duydugum korku ve sevgi ile ona her firsatta simarabilecegime kadar vardi. O senin ardindan guclu durmani ve cocuklarinin torunlarinin basinda bir cinar gibi simsiki durup hem kendini hem de onu temsik etmeni isterdi. Oyle de ol can....seni seviyorum.

Unknown dedi ki...

Sevgili Kardeşim,
Duygularının yoğunluğu beni çok etkiledi, eşini sonsuzluğa uğurladığın gün de çok üzülmüştüm ( yitirdiğin gün demeyeceğim çünkü sevilenler yitirilmez gönüllerde yaşarlar). Ancak senin de söylediğin gibi yaşam tam bir ironi, yaşayamayacağımızı sandığımız zaman bile yaşama sıkı sıkı sarılmamız bunun örneği değil mi?
Sana çocukların, torunların, öğrencilerin ve tüm dostlarınla birlikte nice sağlıklı ve güzel yıllar diliyorum.
Hayat devam ediyor ve edecek, sevgilerimle.

NarÇelen dedi ki...

ben bunu anneme yapsam daha iyi olacak.
kadıncağızın kızı imajı hep surat asan, hep bağırıp çağıran biri.
başkalarına gösterdiğim sevecenliği herhalde bir tek ondan esirgedin her zaman :((

Dolunay -Alanayarts dedi ki...

Ahh nalanım.Atilla bey ne güzel demis "sevdiklerimizi yitirmeyi onlar gönüllerimizde yaşar".zaten e güzel yanı da bu.gönlünde yaşamaya devam edebileceģin insanların olması.ister eş lsun ister dost ister evlat...çünkü bu devam etme işi insanın önce kendine ve hayatına verdiģi önemle olur.o değer varsa zaten değer verilirsin,sevilirsin özlenirsin...
Sen benim güzel insanlarımdan birisin.
Maho abim nur içinde yatsın.senden gizli seninle ilgili konuştuğumuz zaman sana verdiģi deger ve beslediği sevgi o kadar barizdi ki beni ağlatmıştı ve hatta eşime anlatmıştım.o sevgi bana böyle ulaşmışken seni ne kadar sarıp sarmaladığı ve beslediği ortada.o da sen de şansli insanlarsınız.
Seni çok seviyorum nalanım.

Dolunay -Alanayarts dedi ki...

Ahh nalanım.Atilla bey ne güzel demis "sevdiklerimizi yitirmeyi onlar gönüllerimizde yaşar".zaten e güzel yanı da bu.gönlünde yaşamaya devam edebileceģin insanların olması.ister eş lsun ister dost ister evlat...çünkü bu devam etme işi insanın önce kendine ve hayatına verdiģi önemle olur.o değer varsa zaten değer verilirsin,sevilirsin özlenirsin...
Sen benim güzel insanlarımdan birisin.
Maho abim nur içinde yatsın.senden gizli seninle ilgili konuştuğumuz zaman sana verdiģi deger ve beslediği sevgi o kadar barizdi ki beni ağlatmıştı ve hatta eşime anlatmıştım.o sevgi bana böyle ulaşmışken seni ne kadar sarıp sarmaladığı ve beslediği ortada.o da sen de şansli insanlarsınız.
Seni çok seviyorum nalanım.

BONCUK HANIM dedi ki...

Nalan abla sen her yaşadığından kendine bir anlam çıkarabilen çok güçlü bir kadınsın . Beş duyumyzla algilayabildigimiz ve yaşadığımız herşey bizi biz yaptı. Acilarimiza da mutlu günlerimiz kadar şükür olsun. Sevgi ve saygılarımla ...

bahar006 dedi ki...

Nalan Abla tekrar Allah sabırlar versin. Zor olmalı. Anneannem hiç geçinemediği dedemi kaybettiğinde ardından ağlamış ve 70'imden sonra adama tekrar aşık oldum demişti hiç unutmam...

Ben bu kitabın filmini izlemiştim sanırım 2009 yılında ve ben de çok etkilenmiştim. Oyuncular da sevdiğim oyunculardı, hala arada ps: I love you diye takılırım eşime:)

Bir de şimdi hatırladım. Seni ilk nerde gördüm biliyor musun? Işıl'ı hatırlarsın. Fimodanbebekler yapan Işıl. Onunla bir foto çektirmişsiniz bir sergi ya da ona benzer bir şeyde. O göstermişti, bak bu Nalan Abla diye...Ne çok olmuş:) Üzme kendini dicem ama... Sevgilerimi gönderiyorum sana...

esensdollsandpuppets dedi ki...

Nalancım ne mutlu sana sevgini anlatabilmişsin,hissettirebilmişsin eşine .keşke söyleseydim pişmanlıkları olmaması çok iyi.Seni çok seviyorum arkadaşım.Allaha şükür çocukların ve torunların var.

nalan dedi ki...

Okuyan ;Ayşımcığım ben de seni rû be rû tanımayı çok isterim. Bir gün olur inşaallah.Ben de seni buradan sımsıkı kucaklıyorum canım.
Arzucuğum:çok teşekkür ediyorum canım. Güzellikler ve mutluluklar senin ve sevdiklerinin olsun.
Nedretciğim;hayat insana hangi sürprizleri hazırlıyor, bilemiyoruz. Sadece yaşadığımız günleri iyi değerlendirebilmek elimizde. Allah hepimize hayırlı yazılar yazsın inşaallah...
Güldenciğim,gerçek dostlara sahip olmak güzel şey. Rabbim bizlere çekemeyeceğimiz,kaldıramayacağımız ,isyana sürükleyen acılar göstermesin inşaallah. Dışarıdan görülenle içerde yaşanan şeyler çok farklı ama koyvermemek gerekiyor. Ben de onu yapıyorum işte :).
Gizli yetenek;yaradandan gelen herşeye katlanılıyor işte. Ara sıra da paylaşası geliyor insanın....
Fiammam Şulem,ne desek boş işte. Mahmutun çok sevdiğim bir yanı,benim sevdiklerimi sevmesi ve benimsemesidir. O da sizleri çok sevdi.
Atilla Abiciğim,çok teşekkür ederim.Allah Gültenle seni çoook uzun yıllar mutlu ve sağlıkla hayata devam ettirsin. Güzel bir evliliğin tadına doyulamıyor. Ne diyeyim.Dediğin gibi,yitirilmiyor.Her an yanımızda hissediyoruz gidenleri. Ama onlarsız yaşamaya devam etmek kendi için çok zor insanın. Umarım ebedi hayatta da burda sevdiklerimizle beraber olmak nasip olur.
Sevgili Narçelen;hayat bir gün,o da bu gün diyerek yaşamalı insan.Annene saygılar canım.
Alanayım,sizi gidileeeer,gizli gizli beni çekiştirdiniz ha :) Gelişinize ne kadar sevinmişti Mahocuğum .Sağol canım...Sen de benim tüm dostlarım gibi kocaman bir yerdesin benim için de.
Boncuk Hanım,Ayferciğim,çok haklısın. Mevlâ ne verirse hamdolsun. Mutlaka bir sebebi var ve bu sebep iyi değerlendirirsek hep bizden yana :)
Baharcığım,insanın hayatta karşılaştığı herşeyde bir hayır var da işte zor olan sabretmesi.Biz 10 Marifet okulunun kazanımlarındanız birbirimize. Işılı da uzun zamandır görmedim. Ne alemde acaba ?O fotoyu onunla tanıştığımız gün,Mahmut un telden Cin Alinin Bisikleti kursunu açacağını bildirdiğimiz AB Projesi tanıtım gününde çekmiştik. Işıl anne babası ve kızı ile gelmişti.. Sonra hep beraber eve gidip sohbeti orada sürdürmüştük :)

ZeyneP dedi ki...

O da sevilen ve değer verilen bir eş olduğunu bilerek yaşadı.

Sanırım beni en çok etkileyen bu oldu. Yunus yaklaşık 3 aydır evde, raporlu. Kalça kemiginde ödem var ve koltuk değnekleriyle yürüyor. Benimse ruhum koltuk değneğine ihtiyaç duyuyor. Acaba bu halimle ona ihtiyacı olan sevgiyi verebiliyor muyum? Acaba onu her haliyle sevdiğimi biliyor mu? Acaba yorgunluklarimi kendine mi yoruyor? Allah herkese Maho amcayla seninki gibi bir evlilik nasip etsin. Hepimizin gideceği yer belli, önemli olan gidene kadar nasıl yaşadığımız ve yaşattığımız.
Doğru anlamış mıyım örtmenim?
Aklını, yaşını, duygularını, yazılarını, el becerilerini... seni seviyorum Nalan Teyze. Allah seni korusun.

Banuca dedi ki...

Böyle anlarda asla ne diyeceğimi, ne yazacağımı bileme ki ben :(
Seni sevdiğimi zaten biliyorsun... Maho abim ise daha yüz yüze tanışmadan kendini sevdirivermişti, hele ki tanıştıktan sonra sanırım birbirimize ısınıvermiştik... O bize kızarken "kanserdaşım" konularından dolayı; kim bilebilirdi ki ... :(
Giden gidiyor, geride kalan sevenlerine çaresiz bir özlem bırakıyor, hani "zamanla alışılıyor" dediklerinden, o zaman çok uzun oluyor bazen, alışkanlıklar var, yanında hissetmek gibi... işte o yokluğa alışamıyor insan...
Of be Nalanııım... Ne diyeyim, küçücük birşey hatırlatıveriyor işte...

tülin dedi ki...

Seni çok özledim.

nalan dedi ki...

Zeynep Kuzum Yunusa ne oldu ayol .Yazdın da ben mi görmedim. Geçmiş olsun.O nasıl ödemmiş 3 aydır mesken edinmiş. Kovala gitsin. Çok üzüldüm canım. Kaygılanma Yunus senin onun için endişelerinden dolayı yorgun olduğunu anlıyordur .Elbette üzüldüğünü hissedecek mümkün değil ki saklayamazsın. Senin gibi duygularını dplu dizgin yaşayan birinin eşi o Ama kötü günler geçecektir merak etme.Saçmalıyorum bir yandan da İnan trene atlayıp geliveresim var öyle etkilendim. Dualarımdasın Lütfen beni habersiz bırakma .Tatlım benim allah yardımcınız olsun. Tekrar geçmiş olsun. Ya şafii rabbim versin şifasını .

nalan dedi ki...

Tülinim,gel ben de seni özledim :)

nalan dedi ki...

Banucuğum ne desek boş... laf yok,söz tükendi.Beri yandan aslan gibi ,dağ gibigençler düzineyele giderken bizlere üzülmek ayıp kaçıyor gibi ama boş işşte.Bazen böyle günleri görmedi diye seviniyorum biliyor musun? Hoş biz görüyoruz da ne yapabiliyoruz. Ha biz ha o ...saçmaladım yinee.

Gülden YAPAR dedi ki...

Canım Nalanım sessizce sımsıkı sarılıyorum sana...Seni taaa içimde hissederek.