23 Şubat 2009 Pazartesi

çocukluk anılarından

Ufuk dünyası dostum çocukluk anılarını anlatan mimi bana paslamış.
Miyop olduğumu bilmediğimden,ailem ve öğretmenim de farketmediğinden 13 yaşıma kadar kendimi beceriksizlikle suçladım.Dikkatsiz ve sakar olduğumu sandım .
Başarılı olmadığımı gördüğümden oyun oynamaya pek yanaşmazdım.
Okur,okur ve hep okurdum.
Şimdiki kadar çok kitabım yoktu,kimsede de pek yoktu ki ödünç alayım.Ben de önce okul sonra da ilçe kütüp hanesine dadandım.
Sokakta bazen durup pencerelere yapıştırılmış eski gazetelere dalıp dakikalarca okurdum.Bir gün gazetemizi alıp okuya okuya eve dönerken o gün ilçenin pazarı,yumurtacının yumurtalarına dozer gibi dalmıştım.
hâlâ aklıma geldikçe yüzüm kızarır.
bak yine kızardı işte.
Bakalımmm ben de berkbuketi,yeldayı ve sibella yı mimleyeyim

7 yorum:

beyaz mendil dedi ki...

:)))))))) Yumurtacı ne dedi kızdımı:))Sevgiler

nalan dedi ki...

yumurtacı kimin kızı olduğumu sordu.
akşam yedim zılgıtı

kedicibasi dedi ki...

yumurtacı da kuzuların sessizliği gibiymiş. bırak şimdi; akşam baba halletsin.:))kurnaz yımırtacı:))

Gülen Tezer dedi ki...

Nalan abla, çok komik ama yüzümde acı bir tebessümle gülebildim ancak :( Biliyorsun ben de göz tembelliğinden yana dertliyim.Derinlik algısı yoksunluğundan dolayı sakarım.Dolayısıyle beceriksiz ve de sabırsız.Sakatlanmalara çok açık bir hayat sürüyorum.Canım melek annem 'bu kız bir yerine bir şey yapmadan yatağa girsin sadaka vereceğim' derdi hep.Sakarlıklarımı da biliyorsun.Kesikler, hala tam performansla kullanamadığım yanık parmağım :( dizlerim çocukluktan kalma derin yara izleriyle dolu.Okurken satırları karıştırmam, haydi sil baştan bazen koca bir sayfayı tekrar tekrar okumam!2yi 5 gibi, 5i 2 gibi, dyi b, byi d gibi algılamak, ilkokul 3.sınıfa kadar VE ile EV'in yazılışını ayıramamak!
(11 senedir kullandığım internet bu anlamda bana çok büyük terapi oldu.)
Bir gün araba kullanırken babama 'baba şu araba geliyor mu, gidiyor mu?' diye sorduğumdan beri araba da kullanmıyorum :( İyiki de kullanmıyorum.Bana bir şey olsa neyse de benim arabayla o anda oradan geçerken tesadüfen orada bulunan insanların, araçların suçu ne?Bir söyleyip bin ah işittin Nalan abla.
Sevgiler.Mahmut abiye daha bir sevgiler.Görüşünce hesaplaşırız artık Mahmut abimle de..

cicibici bişeyler dedi ki...

Okumak kadar güzel birşey yok varsın yumurtalar heba olsun:)sevgilerle Nalan ablacım.

Adsız dedi ki...

Nalan teyzecim, kaybedilmiş zaman yoktur bence. Çok güzel değerlendirmmişsin vaktini. Keşke hepimiz senin gibi olsak :( İyiki seni tanıdım. Bİzler de senin kıymetli fikirlerinden faydalanıyoruz...

embir dedi ki...

Hikaye harikaymış, çok güzel ya, okumaya seveceğiniz o yaştan belliymiş, ziyan olan yumurtalar olsun buna değmiş :)